Esta
historia trata de dúas nenas que se chaman Rosa e Harmonía, que por
culpa da guerra marcharon nun barco para ir a Rusia. No porto
despedíronse de Miguel, seu pai pero non de súa nai Carmiña, porque chegara tarde e non podían saír do barco. No barco, Harmonía
fixárase moito en León, un neno que non choraba. Cando chegaron a
Leningrado, que era o seu destino, alí tiñan un colexio, unha casa
e unha coidadora que se chamaba Mª do Mar. No colexio, escribiron
unha carta a seus pais para contarlles o que lles sucedera, pero esa
carta non chegou ao seu destino. Uns anos máis tarde, Miguel morreu
na batalla do Ebro, Carmiña marchou para Francia e logo para
Arxentina. Rosa foi bailarina, Harmonía e León casaron. León foi
un gran enxeñeiro. Cando terminou a Segunda Guerra Mundial, foron
todos á casa de Galicia. Cando estaban alí, chamou a porta o neto do
xefe de correos e entregoulles a carta que lles escribira Harmonía
cando era pequena. Elas gardárona como un mal recordo do dano que
fai unha guerra.
Na miña opinión, o libro
gustoume moito. Por unha parte explícache cales son as consecuencias
que hai por culpa dunha guerra. Por outra parte, tamén se mostra a
emigración, xa que moitas familias ou fillos teñen que marchar para
outros países ou para lugares de acollida como lles ocorreu a estas
dúas irmás por culpa da guerra. E por esta causa os fillos ou
fillas téñense que separar dos seus pais para non volvelos ver
nunca, xa que seu pai tiña que ir á guerra e ao morrer a nai tamén
emigrou para outros países e nunca se volveron ver.
Ningún comentario:
Publicar un comentario