Esta
historia trata de dúas neos chamadas Harmonía e Rosa, por culpa da
guerra tuberon que marchar en barco para Rusia. No porto despedironse
do seu pai Miguel e a súa nai Carmiña chegou tarde e non se
poideron despedir porque estaba dentro do barco e non as deixaron
saír.
No
barco Harmonía fixouse nun neno, León. Cando chegaron a Leningrado,
o seu destino, alí tiñan o colexio, una casa e una coidadora
chamada María do Mar.
No
colexio, escribiron unha carta a seus país para contarlles o que
lles sucederá, pero a carta non chegou ao seu destino.
Uns
anos máis tarde, Miguel morreu na batalla do Ebro, Carmiña marchou
para Francia e despois foi para Arxentina.
Rosa
foi bailarina, Harmonía e León casaronse.
Cando
terminoua segunda Guerra Mundial, foron todos a casa de Galicia,
cando estaban alí chegou o neto do xefe de correos e entregoulles
una carta que lle escriba Harmonía cando era pequeña. Elas
gardarona como un mal recordo que fai a guerra.
Gustoume
moito, porque parece que a historia é real.
Ningún comentario:
Publicar un comentario