Neste texto quero convencervos do bo que é vivir no campo e
desfrutar do aire fresco, de poder deitarse baixo a ampla sombra dunha
árbore no verán e desfrutar dos primeiros raios do sol en primavera,
vendo espertar as plantas e os animais do frío sono invernal.
Non
digo que na cidade non haxa cousas boas, un ten o supermercado ao lado,
miles de tendas de roupa, cafés e bares nos que quedar cos amigos e
compartir risas, soños, anécdotas, preocupacións...
Aínda
asi, digo, por propia esperiencia que no campo podes pasalo moito mellor
que pechado nun piso respirando diariamente os fumes dos coches. Nin
indo a un parque un se pode librar da cidade. No campo un nunca pode
aburrirse, nin anciáns, nin adultos, nin mozos, nin mozas. Pero iso
sempre, como en calquera lugar se se sabe desfrutar da vida, serás feliz no campo. Se es desas
persoas que se pecha na habitación diante da tele ou mirando o móbil,
sen fixarse ao seu arredor, quizá só para sacarse unha autofoto para o
instagram, importa ben pouco que esteas na mesma selva africana ou
onde te encontres.
Por iso, todos os que tedes a
gran sorte de vivir na natureza, abride ben os ollos e observade os
gran milagres que é capaz de facer. Ata as máis simples formigas
resultan ser uns seres dos máis curiosos. Deixádevos levar pola nosa
madre terra que todos nós os "poderosos" homo sapiens tamén somos
animais. Por último, teño que insistir, os campesiños non somos
vulgares nin incultos polo simple feito de selo!
Helena Stümpel
Ningún comentario:
Publicar un comentario