venres, 18 de maio de 2018

Noite de voraces sombras de Agustín Fernández Paz, recensión de Nerea Regueira Fuentes (2º ESO)

O libro trata sobre unha nena chamada Sara, que vai de vacacións a casa da súa avoa Laura, que morrera había pouco tempo, e Sara vai para o cuarto do seu tío Moncho. Nesta habitación Sara xamais entrara porque a súa avoa non quería que tocase nada do que había alí. Pola noite, cando Sara ía durmir, sentía que na súa habitación había alguén escondido e que a estaban observando. 
 
Van pasando os días, ata que unha noite na que sente a presenza fantasmal, vai mirar se hai alguén agochado no armario e descobre un dobre fondo que ten onde hai unha carpeta con cartas que recibiu o tío Moncho da súa moza Sara; e tamén un diario que atopa no que o seu tío conta o que lle ocorre na prisión na Illa de San Simón, nun campo de refuxiados, onde tamén había un cemiterio.

Unha vez lidas estas cartas, Sara avisa a súa nai, e posteriormente, van á illa de San Simón onde está o famoso cemiterio. Cando chegaron, non sabían que ían atopar. A rapaza comezou escavando no chan e non tivo sorte, pero despois, mirou nun muro que tiña, e, agochado nun buraco entre dúas pedras, atopou unha caixa onde estaba escondido un anel de ouro que poñía o seu nome "Sara" e que pertencera á moza do seu tío carpinteiro que lía poesía.

Gustoume moito, porque narra os acontecementos da memoria de tantos soños que tiña a parella antes da guerra e tamén o que sufriron pola distancia. Eu penso que a historia é recomendable. E para a nosa idade, xa que o vocabulario non é difícil de comprender. Pareceume un bo libro, porque nos amosa moitas cousas, entre elas, como estaba de mal España e Galicia na época da Guerra Civil.

Nerea Regueira Fuentes (2º ESO) 

Ningún comentario:

Publicar un comentario