Instrucións para chorar cunha película dramática, Claudia Taboada Cousillas (4º ESO A)

En principio, todas as persoas teñen sentimentos e serían capaces de emocionarse e ata chorar cunha película, pero moita xente non o consegue. Se unha persoa non é capaz de lograr chorar con estas instrucións, non pasa nada.

Para comezar, a película que se elixa debe ser dramática e emocionante. Algúns exemplos poden ser “O Diario de Noa” ou “Titanic”. Se a persoa é capaz de chorar facilmente con este tipo de cine, pode probar con películas máis infantís que teñan algo de emoción.

Ao ver a película, a persoa debe de adentrarse nese mundo e vivir a historia dos protagonistas. Para lograr o estado de trance durante o filme, unha recomendación sería estar nun lugar tranquilo e calado, para poder concentrarse. Se consegue vivir a película, está preparado/a para chorar no momento máis dramático desta.

Normalmente, as escenas previas á máis importante preparan o espectador para a emoción. Sinta estas e concéntrese na pena (ou alegría) do momento. Cando a escena definitiva chegue, concéntrese na pantalla e pense en todo o que sucedeu na película para sentir a emoción. Se logra identificarse cos personaxes e comprender a película, chorará moito. Sentirá moita pena (ou felicidade) durante unha ou dúas horas posteriores e cando alguén fale da película, volverá sentir esa sensación, pero con menos intensidade.