Ana, Marta e Paula eran amigas desde sempre. Tiñan todas 15 anos e
vivían practicamente ao lado unhas das outras.
Un día mentres estaban todas na casa de Marta, Ana encontrou algo en
internet : parecía ser que aquela casa abandonada situada no monte, que tanto
medo lles daba ás rapazas fora o escenario de catro mortes.
Dicían os maiores da aldea que alí morrera toda unha familia , e que se
pensaba que o asasino fora o fantasma da
nena maior da familia, que desaparecera misteriosamente días antes , e que supostamente a mataran os
seus irmáns tirándoa ao pozo que había no xardín.
Paula era a mais curiosa , así que rapidamente se lle ocorreu a idea de
ir a explorar a casa. As outras duas rapazas opuxéronse , pero tiveron que
resignarse a ir ante a insistencia da súa amiga, así que, ao dia seguinte, ao
atardecer colleron as súas mochilas e marcharon cara o monte. Andaron e andaron
e por fin chegaron á casa. Nada máis arrimarse xa había unha reixa cun cartel
que poñía "Non pasar. Perigo." Todas se asustaron pero aínda así,
ante a insitencia de Paula, non tiveron outro remedio que saltar a reixa. Ao
entrar, o primeiro que se vía era o enorme xardín cun cabaz , unha lareira e un
pozo. Ao ver o pozo, Paula decidiu acercarse a el. Estaba taponado! Todas se
aliviaron menos ela, que decidiu que non ía marchar antes de ver que era o que
había dentro dese pozo. Colleu a pedra máis afiada que encontrou e empezou a
picar nas táboas ata que conseguiu rompelas. Ana e Marta estaban moi nerviosas
e non paraban de repetirlle a Paula que querían marchar, e que o deixase, pero
non, ela seguiu insistindo. Cando Paula se acercou ao pozo viu que só era iso,
un pozo e empezou a dicir que aquela historia era un conto, que as súas amigas
eran unhas medosas e que os fantasmas non existían. Foron as suas últimas
palabras antes de que un brazo esqueletico do que parecia ser unha nena pequena
arrastrara as súas amigas ao pozo.
Paula saiu correndo e saltou a reixa cunha velocidade case irreal.
Non pasou moito tempo entre que
Paula avisara aos seus pais do que pasara e que
os pais de Marta , de Ana e de Paula estiveran reunidos ao lado do
pozo.Debían de ser as 6 da mañá cando chegaron todos e o que alí se vía era
totalmente macabro.Estaban alí , dous corpos secos tirados no chan e escrito
con sangue nunha parede poñía "Hai que saber cando deixar de insistir
".
Ningún comentario:
Publicar un comentario