Este
ceo vermello, é unha bonita paisaxe de costa,
tan
bonito, que ata parece que estea feito aposta.
nubes
grandes, nubes pequenas
nubes
diminutas, nubes espesas.
Vese
o centro médico, tamén algo do bosque,
vense
as pólas da palmeira,
vese o coche do gardabosques;
vese escuridade, vese luz externa,
tamén
me acordo de que ese día doíame a perna.
Nótase
calor, coma se fose a vida,
como
se che quere dicir algo,
como
se algo che pide.
Quere
xogar contigo,
achégate
a ela
coma
se ela fose o barco,
e
ti foses a vela.
Este
mar vermello,
é
símbolo de esperanza,
eu
non quero guerras,
senón
unha alianza.
Ningún comentario:
Publicar un comentario