sábado, 10 de xuño de 2017

A miña planta de laranxa lima de Jose Mauro de Vasconcelos, por Nuria Varela Rioboo (2º ESO)

Zezé é un neno que aos seus cinco anos sente o que significa ser pobre. El e a súa familia múdanse de vivenda por motivos económicos nesa casa que estaba preto da outra encontra una árbore de laranxa lima a que chama «Minguito» ou «Xururuca» e con el comparte as súas experienciase fai coma se fose o seu amigo imaxinario. Na súa imaxinación, Xururuca é un ser fantástico que pode imitar a varios personaxes de cine, falar, correr e tamén transformarse en poni e cabalgar.
Zezé vive co seu pai, a súa nai ,e os seus irmáns: Jandira ,Lalá, Gloria, Antonio ou "Totoca" e Luís. Tamén está a avoa Dindinha e o tío Edmundo quen lle ensina moitas cousas a Zezé. Grazas a facerlle una aposta ao seu tío aprendeu aos cinco anos a ler sen axuda. Cando foi apuntarse para ir a escola a súa irmán aumentoulle a idade a seis anos. Aí coñece a Cecilia Paim, a súa mestra.
Zezé e outros nenos xogan ao «morcego», que consiste en subir na parte traseira dun coche e pasear gratis pola cidade; ninguén se anima a subir no carro de Manuel Valadares un gordiño que non parecía moi agradable. Zezé atrévese pero é castigado por Manuel. Ao pasar os días Zezé, por querer coller guayaberas cae nunha gabia e córtase o pé cun vidro e axudao Gloria. Ao día seguinte, cando vai ao colexio é visto por Manuel miralle para o pé e lévao á farmacia, fanse moi bos amigos dede ese día. Pero un día Manuel é atropellado polo O Mangaratiba, ferrocarril da cidade e con el tamén more a planta de laranxa lima de Zezé.
Gustoume, xa que che explica as complicacións que ten ser pobre ao mesmo tempo ser neno.



Ningún comentario:

Publicar un comentario