Gabriel
con dezaoito anos marchou de Monteverde, a súa vila. Pero máis
tarde cando morreu seu pai, porque fora condenado por violación, el
non puido asistir ao enterro, xa que se regresaba a España, como era
tempo de guerra e marchara ilegalmente, podíano meter a el no
cárcere. Volveu de alí en trinta anos ao enterro de súa nai.
Gabriel, empezou a investigar a condena de seu pai, porque se lle
apareceu o súa pantasma. Foi a xunta o seu avogado, o cal estaba
retirado, pero axudoulle a súa filla. Ía vendo cousas que non
coincidían co que declararan. Conseguiu falar con Natalia, que foi a
que intentaron violar, e díxolle que seu pai non fora. Como eran
tempos de franquismo a xente que non era afín ó réxime, xa era
culpable. Acabou encontrando ó culpable, que era Fonsito, fillo dun
notario, que ían pasar os veráns a Monteverde.
Naqueles
tempos a xente de maior poder adquisitivo estaba sobrevalorada, pero
se eras pobre ou se te revelabas un pouco encontra o réxime xa os
condenaban sen demostrar nada e sen probas. Polo resto é un libro un
pouco triste polo feito de que fala de violacións e en moitos casos
aínda non podían denunciar, porque era unha vergoña para a
familia.
Ningún comentario:
Publicar un comentario