sábado, 28 de xaneiro de 2017

Recensión de Tristes armas por María Paz Varela (2º ESO)

Tristes armas, escrito por Marina Mayoral, aborda un tema duro, como son as guerras. Neste caso a guerra civil de España.
As protagonistas desta historia, Harmonía e Rosa, son dúas irmás. Dúas nenas as que a guerra civil lles quitou a súa familia. O seu pai, Miguel, alistouse como soldado, e a súa nai, Carmiña, como enfermeira na guerra. Harmonía e Rosa pasaron moito tempo nun orfanato, ata que os seus pais decidiron que era conveniente que marchasen, coma moitos outros nenos, para Rusia. En Rusia, garantíaselles un futuro, uns estudos e unha boa vida, pero lonxe das súas familias. O día no que partiron para Rusia foi a última vez que viron ao seu pai xa que pouco tempo despois morreu loitando no fronte. A súa nai conseguiu escapar da guerra e fuxiu para os Estados Unidos, onde, moito tempo despois, se casou con un bo home. Ese mesmo día, o día de embarcar cara Rusia, Harmonía fixouse nun rapaz mais ou menos da súa idade, ao que ninguén viñera despedir. Non choraba, era o único que non choraba naquel triste día. Máis adiante descubriu que se chamaba León e que entre ambos había un cariño especial.
As nenas creceron rápido e era hora de elixir o seu futuro. Nun deses intentos Rosa descubriu que quería ser bailarina e traballou moi duro para conseguilo ata que foi admitida na escola de baile máis prestixiosa de Rusia. Isto permitíalle ver, moi de vez en cando, a súa nai que continuaba a vivir nos Estados Unidos. Harmonía e León tamén decidiron que querían facer na súa vida. León foi un importante enxeñeiro e Harmonía traballou coidando nenos que escapaban da guerra. Pero Harmonía e León estaban namorados polo que casaron e tiveron dous fillos. Moitos anos despois Rosa, Harmonía, León e toda a familia puideron volver a súa querida Galicia.
Persoalmente gustoume moito este libro xa que fala dun tema real e duro, como foi a guerra civil, dende distintos puntos de vista. Neste libro podemos ver como viviron a guerra tanto os soldados de ambos bandos e as enfermeiras que asistían na guerra como os nenos se vían sen familia nun país estranxeiro.

Ningún comentario:

Publicar un comentario