A lenda de Santa Mariña

Contan os meus antepasados que unha vez un home lle preguntou a unha muller : -Sei que non vas a Santa Mariña? A muller naquel momento estaba apañando os nabos e díxolle: -Non vou nada a Santa Mariña que ela non me apaña os nabos. Cando o home marchou, a muller estaba acabando de apañar os nabos e de repente no último mando quedóuselle na man e a man non lle abría. Sen esperar un segundo marchou cara a capela de Santa Mariña e alí axeonllouse diante da fachada da capela e dixo: -Se fas abrir as mans prométoche vir sempre a Santa Mariña. E así foi, a man abriuse e a muller nunca volveu a faltar a Santa Mariña Adrián Cousillas Fuentes (1º ESO)